|
چگونه می توان به مطالعه علاقمند شد؟
والدین باید کودکانشان را کتاب خوان کنند نه درسخوان؛ چون برای درس یک باید است و یک اجبار و یک عواقب بد و منفی در نخواندن درس و مثل هر کاری انسان آن را در حدی انجام می دهد که باید است و معمولأ هم درصدی از این ور و آن ور آن می زند و تبدیل به آدمی می شود که مدام با میانبر زدن کوشش می کند به هدفش برسد و از راه درست و دقیق خودش هم آن را انجام نمی دهد.
در نتیجه در محیط کار هم ممکن است با آدمهایی روبرو شویم که مقامات یا عنوانهایی را دارند اما سواد و محتوا ندارند.
برای موفقیت می بایست پایه های لازم در هر رشته ای که علاقمند هستیم و می خواهیم کار کنیم را نه تنها باید به قدری عمیق و دقیق بدانیم بلکه باید آن را حفظ شویم. مهم ترین حسن دانستن عمیق و دقیق و وسیع مطالب در این است که اشتباه نمی کنیم و یا درصد اشتباه کم می شود. اشتباه و ندانم کاری در جایی به وجود می آید که مبانی و پایه ها را نشناسیم.
وقتی به انسان نگاه می کنید با دو واقعیت روبرو می شوید:
1- کنجکاوی انسان برای دانستن یک نیروی بسیار قوی و نیرومند و فوق العاده است یعنی کودک انسانی می خواهد بداند و میلش به کنجکاوی است. درک و فهم انسان باور نکردنی است. نگاهی که با سرعت حرکت می کند و سری که با سرعت می چرخد به سمتی که توجه اش را جلب می کند. کودک همین قدر که راه افتاد می خواهد که به همه چیز دسترسی پیدا کند و بفهمد و سر از جهان در بیاورد. وقتی هم که رهایش بکنید اگر نگران و وحشت زده نباشد (که غالب اوقات بچه ها نیستند) می رود؛ به همین جهت است که بچه ها می توانند گم بشوند. برای اینکه می خواهند بفهمند آن پشت چه خبر است.
این میل از یک طرف در انسان هست و اگر والدین و محیط آموزشی آن را تشدید و تقویت کنند این میل به دانایی در دنیای امروز به مطالعه تبدیل می شود.
2- عشق بین دو نفر زمانی پیدا می شود که مبتنی بر آگاهی است. یعنی دو نفر وقتی می توانند عاشق هم بشوند که همدیگر را بشناسند. اوج احساسات و عواطف انسانی هم نتیجه دانایی و آگاهی است. یعنی، دانایی و آگاهی تنها موجب توانایی از جهت انجام کارها نمی شود که در جهان طبیعت و فیزیکی و مادی نقشی داشته باشد بلکه در جهان احساسات و عواطف هم این میل به دانایی در خصوص دیگری و رابطه است که انسان را به بالاترین مرحلۀ احساسی که عشق است می رساند.
روزی که آدمها را درسخوان بار می آوریم اولأ تا آنجایی که ممکن است از خواندن می گریزند؛ دومأ این درس خواندن را با درد و رنج انجام می دهند.
این موارد سبب می شوند که مطالعه در وجود کودکان مان کاشته بشوند، البته با این شرط که بچه ها مشکل کمبود توجه و تمرکز نداشته باشند:
1- کودکان ببینند که پدر و مادر درگیر مطالعه هستند.
2- بعد از سه سالگی بردن هفته ای یک دفعه به کتابفروشی و ماهی یک دفعه به کتابخانه ضروری است. دیدن آن همه کتاب و خرید آن برای کودکان و دیدن سکوت کتابخانه تصویر فوق العاده ای را در ذهن کودکان ایجاد می کند.
3- شبها برای کودکان کتاب بخوانند یا حتی کودک دربغل و کتاب در دست آن را بخوانند و ورق بزنند طوری که خود بچه هم چشمش به کتاب بیافتد.
4- کتابها باید متناسب با سن کودک باشد. تناسب این کتابها سبب عشق به مطالعه می شود.
5- خواندن بیوگرافی بزرگان برای نوجوانان فوق العاده باارزش است برای اینکه به زندگی شان جهت و هدف می دهد.
در آغاز مهم خواندن است و بعد خواندن خوب است. به همین جهت است که می گویند در کودکی باید خواندن یاد گرفت و در جوانی باید خواند تا یاد گرفت.
همانطور که گفته شد خواندن اگر با تشویق پدر و مادر همراه باشد و دادن پاداش در این زمینه انگیزه مطالعه را قوی می کند. بهتر است از کودک بخواهیم در مورد کتاب یا خلاصه ای از کتاب در بین جمع حرف بزند. همین که کودک در مورد مسئله ای که خوانده در جمع بتواند حرف بزند و به سؤالات در مورد اطلاعاتی که دارد جواب بدهد انگیزه و میل کودک به کتابخوانی را باز بیشتر می کند. و همین طور بهتر است آنچه را که خوانده برای کودکان هم سن و سال خودش تعریف بکند.
کتاب را باید به عنوان یک دوست خوب نه تنها برای دانایی و توانایی بلکه برای پر کردن اوقات خالی و وسعت نظر فراهم کرد.
خواندن کتاب و بعد تماشای فیلمی که از آن کتاب درست شده است یا برعکس جالب خواهد بود.
برای کتاب خواندن کودکان تحمیل، وادار کردن، تلویزیون را قطع کردن و ... اصلأ فایده ای ندارد.
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
